Oficyna Wydawnicza Impuls

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oficyna Wydawnicza Impuls
Skrót

Impuls

Status prawny

przedsiębiorstwo jednoosobowe

Adres

ul. Fatimska 53b, 31-831 Kraków

Data założenia

1990

Publikacji rocznie

ponad 300[1]

Dyrektor

Wojciech Śliwerski

Redaktor naczelny

Wojciech Śliwerski

Strona internetowa

Oficyna Wydawnicza Impuls – polskie wydawnictwo, publikujące książki z wielu dziedzin nauki. Zostało powołane do życia we wrześniu 1990 r. jako Niezależne Wydawnictwo Harcerskie „Impuls”[2]. 13 grudnia 1990 r. Sąd Wojewódzki w Krakowie wpisał je do rejestru jako wydawcę kwartalnika „W Kręgu Wodzów”[2]. W dniu 5 listopada 1991 r. dokonano zmiany w rejestrze[2] i odtąd wydawnictwo funkcjonuje pod nazwą Oficyna Wydawnicza Impuls.

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Wydawnictwo rozpoczynało działalność od tytułów z zakresu pedagogiki. Na przełomie lat 1990 i 1991 ukazała się seria książek pt. „Inspiracje edukacji”, wspierająca ruch przemian oświatowych w szkolnictwie publicznym i niepublicznym na poziomie klas i programów autorskich. W styczniu 1991 r. pojawił się pierwszy tom serii „Edukacja w wolności” Wiesławy i Bogusława Śliwerskich, inicjujący nową jakościowo literaturę pedagogiczną. W kwietniu 1991 r. ukazała się książka Tomasza Szkudlarka i Bogusława Śliwerskiego „Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki”. Pierwszy okres działalności Oficyny Wydawniczej „Impuls” zamykała książka „Edukacja alternatywna. Dylematy teorii i praktyki”. W latach 1993-2000 oferta książek edukacyjnych została poszerzona o publikacje dotyczące: twórczego rozwoju uczniów i nauczycieli, edukacji w wolności, edukacji zintegrowanej oraz wspierające nauczycieli w poszerzaniu wiedzy i przygotowaniu do pracy w reformowanej szkole. W latach 2001 – 2004 problematyka wydawanych książek koncentrowała się wokół rodziny i różnych form jej wspomagania, dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, z zaburzeniami, dysproporcjami i trudnościami w rozwoju i terapią pedagogiczną.

Wydawnictwo obecnie[edytuj | edytuj kod]

Firma sprawowała patronat wydawniczy nad Międzynarodową Konferencją „Edukacja alternatywna”, której szósta edycja odbyła się w październiku 2009 r. w Łodzi[3]. Oficyna specjalizuje się w wydawaniu książek z następujących dyscyplin naukowych: pedagogika, pedagogika specjalna, psychologia, socjologia, prawo karne, resocjalizacja, filozofia, sztuka, muzyka. W ostatnich latach zwiększeniu uległa liczba tytułów dotyczących różnych zagadnień pedagogiki specjalnej: pojawiły się książki traktujące o niepełnosprawności intelektualnej, dysfunkcji narządów ruchu, zespole ADHD, zespole Downa i edukacji integracyjnej[4]. W ofercie odnaleźć można książki dla dzieci, podręczniki, pomoce dydaktyczne, konspekty, scenariusze zajęć, materiały i zeszyty do ćwiczeń. Pod kątem szczebla edukacji większość tytułów przeznaczona jest dla przedszkoli, szkół podstawowych, szkół średnich i szkół wyższych.

Działalność wydawnicza[edytuj | edytuj kod]

W ramach serii wydawniczych ukazały się:

  • Pedagogika waldorfska – 15 książek,
  • Materiał wyrazowo-obrazkowy do utrwalania poprawnej wymowy – 9 zeszytów,
  • Problemy edukacji, rehabilitacji i socjalizacji osób niepełnosprawnych – 12 tomów,
  • Autyzm – 7 książek,
  • Klasyka pedagogiki – 5 książek,
  • Pedagogika alternatywna (autorska seria prof. Bogusława Śliwerskiego) – 7 książek,
  • Zjawisko dyskalkulii (autorska seria dr Urszuli Oszwy) – 3 książki,
  • Seria autorskich podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce,
  • Seria Palące Problemy Edukacji i Pedagogiki,
  • Przywrócić Pamięć (seria harcerskich reprintów z lat 1939–1945) – 47 książek,

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oficyna Wydawnicza Impuls: Oficyna Wydawnicza Impuls w 2009 roku. [dostęp 2010-05-20]. (pol.).
  2. a b c Wojciech Śliwerski: O nas – Wydawnictwo. [dostęp 2010-05-20]. (pol.).
  3. Wyższa Szkoła Pedagogiczna: O konferencji. [dostęp 2010-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-13)]. (pol.).
  4. Gołębiewski, K. Frołow, Rynek książki w Polsce 2009. Wydawnictwa, Warszawa 2009, s. 531

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]